Σήμερα μ' έχει πιάσει μια ακατάσχετη φλυαρία που δεν λέγεται... κι έτσι θα σας πάω βόλτα μέσω Λαρίσης, Δομοκού, Βόλου και άλλων ασχέτων σημείων για να σας καταλήξω εκεί που θέλω.... "Ο λαλών εν παραβολαίς λαλεί τη αληθεία" λέει το Ευαγγέλιο... Επειδή τούτες οι μέρες είναι γιορτινές, χαρούμενες -όσο κι αν το μαύρο περισσεύει στον κόσμο -, κι όσο νάναι μέρες αγάπης έρχονται με πιάνουν κάτι παιδικές μανίες !!! Εχω μια μανία να συγχωρώ γενικά ... ακόμα κι εκείνους που θέλουν να με δουν .. τέζα.. Αυτή η μανία μου να συγχωρώ ... με κάνει να φαίνομαι αφελής ώρες ώρες .. αλλά δεν είμαι. Συγχωρώ κάποιους συνειδητά, όταν πιστεύω ότι έκαναν λάθος ή γιατί αυτό με κάνει εμένα να νοιώθω καλύτερα, να κοιμάμαι καλύτερα, να μπαίνω στην εκκλησία και να κάνω το σταυρό μου χωρίς βάρη στην ψυχή μου...όχι σαν κι αυτούς που κάνουν μεγάλους σταυρούς και κατά τα άλλα "ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί". Υπάρχουν βέβαια και πράγματα που δεν συγχωρούνται ... τ...