Το γινάτι βγάζει μάτι

Σήμερα μ' έχει πιάσει μια ακατάσχετη φλυαρία που δεν λέγεται... κι έτσι θα σας πάω βόλτα μέσω Λαρίσης, Δομοκού, Βόλου και άλλων ασχέτων σημείων για να σας καταλήξω εκεί που θέλω....

"Ο λαλών εν παραβολαίς λαλεί τη αληθεία" λέει το Ευαγγέλιο...

Επειδή τούτες οι μέρες είναι γιορτινές, χαρούμενες -όσο κι αν το μαύρο περισσεύει στον κόσμο -, κι όσο νάναι μέρες αγάπης έρχονται με πιάνουν κάτι παιδικές μανίες !!!

Εχω μια μανία να συγχωρώ γενικά ... ακόμα κι εκείνους που θέλουν να με δουν .. τέζα..

Αυτή η μανία μου να συγχωρώ ... με κάνει να φαίνομαι αφελής ώρες ώρες .. αλλά δεν είμαι. 

Συγχωρώ κάποιους συνειδητά, όταν πιστεύω ότι έκαναν λάθος ή γιατί αυτό με κάνει εμένα να νοιώθω καλύτερα, να κοιμάμαι καλύτερα, να μπαίνω στην εκκλησία και να κάνω το σταυρό μου χωρίς βάρη στην ψυχή μου...όχι σαν κι αυτούς που κάνουν μεγάλους σταυρούς και κατά τα άλλα "ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί".
Υπάρχουν βέβαια και πράγματα που δεν συγχωρούνται ... τελικά....με τίποτα ...

Ως γνωστόν εγώ, ανήκω στους ρομαντικούς, που και στο γκρίζο βλέπω χρώματα....έτσι δεν απελπίζομαι ποτέ και δεν φοβάμαι γενικά, εκτός βέβαια από το Θεό, που όλοι πρέπει να τον φοβόμαστε, ειδικά αν έχουμε πέσει στην αμαρτία της αδικίας και της συκοφαντίας !!!

Εγώ πιστεύω στο Θεό ... Βέβαια με τις νηστείες και με τα αγιωτικά δεν τα πάω καλά αλλά εκεί που παίρνω άριστα είναι στην εφαρμογή στην πράξη....αλλά ας μην κάνουμε θεολογικές συζητήσεις τώρα.

Πέρα όμως από το Θεό, που ή τον αποδέχεσαι ή όχι, υπάρχει κάτι κοινό για όλους τους ανθρώπους που αποτελεί το εσωτερικό μας ρολόι, η συνείδησή μας. 

Αυτήν πρέπει καθημερινά να φροντίζουμε να την έχουμε καθαρή .....

Είτε Θεός λοιπόν, είτε συνείδηση .. κάποια στιγμή κάτι απ' τα δυό θα μας ελέγξει ....

Και θα μας αποδώσει το λογαριασμό ....
Εκτός αν είμαστε ... βλαμμένοι ... ή καθάρματα εντελώς σάπια....και δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο.... 

Εγώ λοιπόν που δεν είμαι κακιά ως γνωστόν... που έχω μια καρδιά μικρού παιδιού και που μου αρέσει να συγχωρώ... όταν φτάσω στα όριά μου δεν παλεύομαι με τίποτα.
Δηλαδή, από ένα σημείο και μετά, δεν κάνω πίσω με τίποτα....... .αυτό δα.. το ξέρουν όλοι.
Κι επειδή ποτέ μα ποτέ δεν ξεκινάω εγώ τον πόλεμο.... όταν χρειαστεί να απαντήσω σε πολεμικές συρράξεις .... συνήθως δεν χάνω και τις μάχες διότι πάντα στηρίζομαι στη λογική, δεν βιάζομαι και κυρίως δεν παρασύρομαι από λόγια !!!
Αυτά ... έτσι για να γνωριζόμαστε καλύτερα

Ωρες ώρες, όπως τις τελευταίες μέρες, εξοργίζομαι φοβερά με όσα συμβαίνουν γύρω μου .. και σκέφτομαι ..."καλά αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να ταλαιπωρούνται; Είναι τόσο αφελείς που χάβουν ότι τους λένε ή το κάνουν επίτηδες; Θέλουν να τρέχουν στα δικαστήρια και να τρώνε μηνύσεις, να προσπαθούν να αποδείξουν το δίκιο τους και να διαπιστώνουν ότι είχαν άδικο; Δεν θέλουν πραγματικά να ξέρουν την αλήθεια για να κάνουν τη δική τους δουλειά καλύτερα και πιο εύκολα; Πόσα τρεχάματα και έξοδα δεν θα είχαν αποφύγει αν είχαν ρωτήσει, αν είχαν ενημερωθεί; Είναι δυνατόν να προτιμάνε να κουτουλάνε το κεφάλι τους στον τοίχο κάνοντας μηνύσεις για υποθέσεις ξεκαθαρισμένες και αρχειοθετημένες ανακατεύοντας άδικα τόσους ανθρώπους και να τρέχουμε όλοι οι υπόλοιποι να απαντάμε αρμοδίως (πάντα με στοιχεία βέβαια) κι ύστερα να πλακώνουμε εμείς οι υπόλοιποι τις μηνύσεις εναντίον τους για ψευδή καταμήνυση κι άλλα πολλά; Πιστεύουν δηλαδή ότι μπορούν απλά για το κέφι τους να ταλαιπωρούν άδικα τον καθένα χωρίς τιμωρία;"
Μιλάω πολύ συγκεκριμένα .... για την υπόθεση μιας εταιρείας .... που μου ήρθε ειδοποίηση ν' απαντήσω.....Εγώ απάντησα βέβαια επαρκέστατα... αλλά η όλη υπόθεση είναι εξωφρενική !!!!
Φυσικά αφού την ξεκίνησαν άλλοι... εγώ θα την συνεχίσω εναντίον των άλλων τώρα πλέον....
Λέω εγώ τώρα... και ποιος μ' ακούει;
Δεν μ' ακούνε μερικοί ..... αλλά αυτωνών των μερικών το γινάτι βγάζει μάτι ....
Τελικά τα δικά τους μάτια βγαίνουν όσων από το πείσμα τους  εξακολουθούν να θεωρούν όλους τους άλλους λαμόγια και συνεχίζουν να μη ρωτάνε για υποθέσεις που δεν γνωρίζουν ενώ τα στοιχεία είναι μπροστά στα μάτια τους και στα συρτάρια τους και δεν κάνουν καν τον κόπο να τ' ανοίξουν .....και τα μάτια και τα συρτάρια ... !!!!!!!!!!!!
Τώρα ... αν έμπροσθεν των συρταρίων ευρίσκονται υπάλληλοι της συμφοράς... εεεεε.... αυτό πια.....
Ηρθε η ώρα τους κι αυτωνών....

Αυτά ... έτσι για να μαθαίνουν οι μικροί... και να μην ξεχνάνε οι μεγάλοι και κυρίως να μη θυμώνουν όταν τους έρχονται οι μηνύσεις και οι αγωγές σωρηδόν ... κι άμα δεν ξέρουν κάτι πρώτα να ρωτάνε.
Οσοι έχουν μυαλό στο κεφάλι τους ... πριν γεμίσουν το ντουφέκι άμα δεν ξέρουνε ρωτάνε  .... αλλιώς ντουφεκάνε τον αέρα και την ουρά τους....

Αντε ..... και Καλά Χριστούγεννα βρε !!!