Μικροί, ρυπαροί καλλικάντζαροι

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε να έχουν πάρει τα πάνω τους οι ανώνυμοι υβριστές ...
Θέλουν να εμφανίζονται σαν τον ιό Εμπολα.
Ολοι εκείνοι που καλά κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του Facebook καθυβρίζουν εξευτελιστικά όποιον τους κάνει κέφι και κρίνουν τους πάντες και τα πάντα ελεύθερα, κάνοντας τον "μάγκα" εκ του ασφαλούς.
Πιστεύουν ότι μπορούν να λένε ότι θέλουν, επειδή (νομίζουν ότι) δεν κινδυνεύουν άμεσα να κατηγορηθούν και να υποστούν ποινική δίωξη για συκοφαντική δυσφήμηση ή και άλλα αδικήματα συνδεόμενα με την προσβολή της προσωπικότητας, της αξιοπρέπειας και της τιμής των ανθρώπων εναντίον των οποίων στρέφονται.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι απλά άνανδροι.
Η αναδρεία φυσικά δεν αφορά μόνο τους άνδρες αλλά εξίσου και τις γυναίκες διότι σημαίνει την έλλειψη θάρρους και ανδρείας δηλαδή ψυχικής και πνευματικής δύναμης.
Προσωπικά λυπάμαι αφάνταστα τους ανώνυμους υβριστές. Ειδικά όσους, παρά την ανωνυμία τους, τους ξέρω. Γιατί πάντα ξεχωρίζει η ουρά της αλεπούς κάτω απ' την ιατρική μπλούζα της κυρά Μαριγώς που ντύθηκε γιατρός για να κοροϊδέψει τις κότες .....
Είναι κατά βάση μικρά, φοβισμένα ανθρωπάκια, που συνήθως πάσχουν από διάφορα συμπλέγματα, κυριότερο των οποίων είναι η αίσθηση κατωτερότητας που τους κατατρέχει σαν μανία καταδίωξης ή μια υπερφίαλη αίσθηση της ανωτερότητας που τους αναγάγει σε αυτοθαυμαζόμενους νάρκισσους.
Είναι κάτι σαν καλλικάντζαροι. Μικροί, ρυπαροί, σιχαμένοι καλλικάντζαροι που πνίγουν την αδυναμία τους ή την παθολογική ζήλεια τους για τα επιτεύγματα των άλλων στην ανωνυμία και μέσα απ' αυτήν εξαπολύουν ύβρεις και νοιώθοντας έτσι δυνατοί, ικανοί, άξιοι, κάτι που δεν είναι στην πραγματική ζωή.
Ο ανώνυμος υβριστής απειλεί και στοχεύει στην τρομοκράτηση του απειλούμενου. Αυτό και μόνο δείχνει, σύμφωνα με την Ψυχολογία, την συμπλεγματική παθογένεια του ανθρώπου που κρύβεται στην ανωνυμία.
Στις μικρές κυρίως κοινωνίες τέτοια φαινόμενα γίνονται γρήγορα αντιληπτά και αποκαλύπτουν ταχύτατα την ταυτότητα του ανώνυμου υβριστή.
Για να πάμε λίγο πιο βαθειά ο ανώνυμος υβριστής συνήθως ντρέπεται για πράγματα που του συμβαίνουν ή για πρόσωπα που τον περιβάλλουν, δυσκολεύεται να συνευρεθεί με άλλα άτομα αν αυτά δεν τον θαυμάζουν απόλυτα και συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ενας ισορροπημένος άνθρωπος δεν κρύβεται ποτέ πίσω απ' την ανωνυμία.
Είτε προσέχει τα λόγια του, είτε λέει ότι θέλει να πει και αντιμετωπίζει τις συνέπειες των λεγομένων του.
Μόνο ένας δυστυχής, ψυχικά διαταραγμένος, υβρίζει ανώνυμα .......
Είναι τόσο θλιβεροί αυτοί οι άνθρωποι.....
Εκείνοι όμως που είναι πιο θλιβεροί ακόμα είναι αυτοί που τους προσφέρουν βήμα, που τους ανέχονται, τους υποθάλπουν και τους επιτρέπουν να εξαπολύουν ανώνυμα ύβρεις και λάσπη κατά άλλων ανθρώπων, εξυπηρετώντας τους δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.
Σήμερα οι άνθρωποι απορρίπτουν τέτοιες πρακτικές, τις καταδικάζουν και περιθωριοποιούν οριστικά όποιον τις μεταχειρίζεται.
Αυτό ας το θυμούνται οι ανώνυμοι υβριστές αλλά και όσοι τους πατρωνάρουν ......