Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Αντε πάλι με το σεντούκι των αναμνήσεων και των υπομνήσεων....

Σήμερα ήρθε η σειρά του δρόμου....
Ποιού δρόμου;
Μα...του δρόμου που φτιάξαμε οι δυο πρώην δήμοι Στυρέων και Μαρμαρίου σε αγαστή συνεργασία μεταξύ Πόρτο Λάφια και Αγίας Ειρήνης Φυγιά.
Πότε;
Μα...το 2009 όταν τα πουλάκια κελαϊδούσαν γλυκά και είχε έρθει το καλοκαιράκι.
Γιατί κάναμε αυτό το δρόμο;
Για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι του Πόρτο Λάφια προς το Μαρμάρι.
Πώς το ξεκινήσαμε;
Ενα ωραίο πρωί αφού είχαμε πιει το καφεδάκι μας στο γραφείο χτυπάει το τηλέφωνο και ακούω τη φωνή του καλού συναδέλφου Νίκου Μανώλη του δημάρχου Μαρμαρίου που είπε :

-Ελα ρε Σοφάκι μανάρι μου θα τον κάνουμε κείνο το δρόμο απ' τα Λάφια στην Αγια Ειρήνη; Τι λες;
-Να τον κάνουμε Νίκο μου, είπα εγώ πρόθυμη πρόθυμη να εξυπηρετήσουμε τους κατοίκους.
Και τον κάναμε το δρόμο.
Ο καλός συνάδελφος τα ανέλαβε όλα, εξυπηρετικότατος, με τη δική του οργάνωση, πρωτοβουλία, διαδικασίες και συνεργάτες .....
Αυτό που μας ζητήθηκε το πληρώσαμε....
Ποιός εργάστηκε και τι πήρε; Εεεεε ...αυτά είναι πράγματα που υπάρχουν στο αρχείο μου.....
Αυτάααααα !!!
Τίποτα άλλο περισσότερο μη με ρωτάτε γιατί δεν θέλω να σας πω .......
Οι εξυπνάκηδες θα πουν πάλι "τι λέει αυτή;"....
Αυτή...ξέρει πολύ καλά τι λέει και γιατί το λέει.
Αυτός ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία όπως λέει και το τραγούδι του Μάνου Λοϊζου αλλά ..... δεν την έγραψαν παιδιά.
Την έγραψαν μεγάλοι ......


Υ.Γ. 
Εγώ τώρα γιατί βλέπω τον γνωστό πρωϊνό μου αναγνώστη να τραβάει τα μαλλιά του και να μην καταλαβαίνει; Πες καλό μου παιδί εσύ τι διάβασες στο ιστολόγιο "αυτηνής" και θα κόψεις αντιδράσεις ....