Αγάπη σε ευθεία γραμμή

-
1936 Κάρυστος
Σταυρούλα και Δημήτριος Βραχνός - η γιαγιά και ο παππούς μου
 με τις κόρες τους Βασιλική και Σοφία.
Η μικρή με τον απίστευτο φιόγκο .....η μαμά μου !!!  
1953 Αθήνα
Βασιλική Βραχνού & Γεώργιος Μούτσος, οι γονείς μου
Η φωτογραφία του αρραβώνα τους.
Μια αγάπη που κράτησε μια ζωή !!!
 1981 Παρίσι
Σόφη Μούτσου (νυν Σοφία)
2007 Αθήνα
Γιώργος Νικ. Παπαδάκης, ο γιός μου.
Η αλήθεια και η ουσία της ζωής !!!

Η ιδέα να μπουν αυτές οι φωτογραφίες στο ιστολόγιο "Σε ευθεία γραμμή" ήταν ξαφνική και γιορτινή, μέσα στο κλίμα των ημερών. Είναι τόσο όμορφο να βλέπεις τη διαδοχή των γενεών μέσα στην οικογένεια !!! 


Σχόλια

  1. antiiiko28 Δεκεμβρίου 2012 στις 7:44 μ.μ.

    Κάθε Ευτυχία Σοφία μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. antiiiko28 Δεκεμβρίου 2012 στις 7:45 μ.μ.

      Μάκης και... σία!

      Διαγραφή
    2. Sofia Moutsou28 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:01 μ.μ.

      Ευχαριστώ παιδιά!
      Εύχομαι να έχουμε όλοι μας αυτά τα δύο βασικά αγαθά :υγεία και ευτυχία !!!!

      Διαγραφή
  2. Sophia Kollia28 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:22 μ.μ.

    Κούκλοσογο!!! Τι άλλο να πω!!! Φαντάζομαι τα εγγόνια τι μοντέλα θα είναι!! Σοβαρά όμως, είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις την διαδοχή των γεναιών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Sofia Moutsou28 Δεκεμβρίου 2012 στις 9:06 μ.μ.

      Ευχαριστώ Σοφία μου,
      ζω για την ημέρα που θα κάνω εγγόνια !!!
      Δεν σου λέω τίποτ' άλλο !!

      Διαγραφή
  3. Άρης Γαβριηλίδης29 Δεκεμβρίου 2012 στις 12:52 μ.μ.

    Εύχομαι η αλυσίδα να συνεχίσει να είναι πάρα πολύ μακριά,πλατειά και όμορφη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ντοπιολαλιά της Κύμης και της Καρύστου

-
Εικόνα
Για την καλύτερη κατανόηση όσων αναλύονται παρακάτω θα πρέπει να πούμε εισαγωγικά ότι σύμφωνα με τον μεγάλο γλωσσολόγο Γ. Χατζηδάκι (1848-1941), τον θεμελιωτή της επιστήμης της γλωσσολογίας στην Ελλάδα, τα ιδιώματα της νεοελληνικής γλώσσας διακρίνονται σε βόρεια και νότια. Τα βόρεια μιλιούνται πάνω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζει ο Κορινθιακός κόλπος με τη Μικρά Ασία. Τα νότια ιδιώματα μιλιούνται από την ίδια γραμμή και κάτω μέχρι την Κύπρο. Χαρακτηριστικά των βόρειων ιδιωμάτων είναι : 1)η αποβολή των άτονων φωνημάτων "ι" και "ου": γρουν' <γουρούνι, τς μάνα τς <της μάνας της, και 2)την τροπή των άτονων φωνημάτων "ε" και "ο" σε "ι" και "ου" αντίστοιχα : τόπους <τόπος, έρχιτι <έρχεται. Τα νότια όμως ιδιώματα έχουν συντηρητικό φωνηεντισμό. Υπάρχει ακόμα και μια τρίτη κατηγορία, τα ημιβόρεια ιδιώματα, ιδιώματα δηλαδή που, ενώ βρίσκονται στην περιοχή των βόρειων ιδιωμάτων, δεν παρουσιάζουν ένα από τα βασικά σ
Διαβάστε περισσότερα

O Θούριος του Ρήγα Φεραίου

-
Θούριος Ρήγας Φεραίος Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά, να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά; Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή. Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά; στοχάσου πως σε ψένουν, καθ' ώραν στην φωτιά. Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής. Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει, κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει. Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής. Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί, σκοτώθηκαν κι αγάδες, με άδικον σπαθί. Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί, ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά αφορμή. Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν, να κάμωμεν τον όρκον, επ
Διαβάστε περισσότερα

"Οία η μορφή τοιάδε και η ψυχή"

-
Εικόνα
Δεν υπάρχει πιο αισχρό είδος ανθρώπων από κείνους που σήμερα βρίζουν χυδαία αυτόν που χτες έγλυφαν με ιδιαίτερο ζήλο ..... (μέχρι παρεξηγήσεως, δηλαδή).   Από το στόμα του κόρακα, βέβαια, "κρα" θ' ακούσεις, λέει η παροιμία. Σε ποιόν αναφέρομαι; Η σε ποιάν;  Οποιος/α αισθάνεται ότι τον/την αφορά ..... μέσα έπεσε !!!! Τους ανθρώπους παιδί μου θα τους κοιτάς στο σουλούπι, έλεγε η γιαγιά μου, γιατί όπως είναι το σουλούπι τους θάναι και η ψυχή τους.
Διαβάστε περισσότερα