Να υπαχθούν άμεσα οι ιδιοκτησίες γης της νότιας Εύβοιας στο άρθρο 62 του νόμου 998/79

Με αφορμή τη σημερινή εκδίκαση στο Ειρηνοδικείο Καρύστου αναγνωριστικής αγωγής και πρόσθετης παρέμβασης εταιρείας ΑΠΕ συμφερόντων Κοπελούζου πρέπει να υπενθυμίσουμε μερικά πράγματα που  κάποιοι φαίνεται έχουν ξεχάσει ή κάνουν ότι τα ξεχνάνε.
Επειδή τα συμφέροντα που παίζονται στο χώρο των ΑΠΕ είναι τεράστια και το φιλέτο του αιολικού δυναμικού της νότιας Εύβοιας είναι εξαιρετικά δελεαστικό αλλά και επειδή η χώρα μας έχει αναλάβει την υποχρέωση να προωθήσει πάση θυσία την αιολική ενέργεια όλα αυτά συνηγορούν στο να βρουν οι εταιρείες δωρεάν ή έστω πολύ φτηνή γη για επενδύσεις. Πού θα γίνει αυτό; Μα στου "κασίδη το κεφάλι" όπως γίνονται όλα και μάλιστα εν κρυπτώ και στο "τάκα-τάκα" !!

Η νότια Εύβοια λοιπόν με το ιδιαίτερο ιδιοκτησιακό καθεστώς που ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί -και ο Θεός μόνο ξέρει πότε θα ξεκαθαριστεί - είναι το εύκολο θύμα σε κάθε τέτοια "μεγάλη" και "κοσμοσωτήρια" επένδυση. Βρίσκονται παράλληλα πάντα και οι επιτήδειοι που κάνουν τις συννενοήσεις και έτσι οι τοπικές κοινωνίες έρχονται δυστυχώς προ τετελεσμένων γεγονότων και με την "πλάτη στον τοίχο".

Το αν υπάρχουν ιδιόκτητες ή όχι δασικές εκτάσεις στην νότια Εύβοια, δεν θα μας το πει καμμιά εταιρεία  ιδιωτικών συμφερόντων, μεγάλη ή μικρή. Είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ότι οι εκτάσεις αυτές είναι ιδιωτικές γιατί σαν ιδιοκτησίες περιήλθαν στους ιδιοκτήτες τους με αγορές μετά την αποχώρηση των Τούρκων από την Εύβοια το 1833 και εντεύθεν, κληρονομούνται επί σειρές γενεών και είναι νόμιμα μεταγεγραμμένες στα τοπικά υποθηκοφυλάκεια από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Πέρα απ' αυτό αναφέρονται στις φορολογικές δηλώσεις των δικαιούχων και γίνεται επ' αυτών κάθε δικαιοπραξία με καταβολή των νομίμων φόρων. 

Συνεπώς αν το ίδιο το ελληνικό κράτος με τις αλληλοκαλυπτόμενες υπηρεσίες του (δασαρχείο, υπουργείο οικονομικών κλπ) αυτοκαταργείται, τότε πρέπει να μπούμε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως το μόνο κράτος στον κόσμο που εισπράτει μεν φόρους από τη νόμιμη μεταβίβαση ιδιοκτησιών τις οποίες όμως στη συνέχεια αμφισβητεί αφού χορηγεί άδειες ΆΠΕ σε ιδιωτικές εταιρείες σαν να ήταν δημόσιες δασικές εκτάσεις και υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες να καταφεύγουν στα δικαστήρια για να αποδείξουν ότι δεν είναι καταπατητές !!! 

Εχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τον Μάιο του 2010 που -όλοι μαζί τότε- είχαμε έντονα κινητοποιηθεί για το επίμαχο άρθρο 12 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ. Τότε που, όπως όλοι θυμούνται, οι τρεις δήμαρχοι των πρώην δήμων Καρύστου, Στυρέων και Μαρμαρίου ως επικεφαλής μια συντονιστικής επιτροπής μαζί με ομάδα ιδιοκτητών και νομικών συμβούλων τρέχαμε στη Βουλή και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος επί υπουργίας Μπιρμπίλη για να πετύχουμε την διασφάλιση της ιδιοκτησίας.

Πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι από τότε. Πολλές άδειες για την εγκατάσταση νέων αιολικών πάρκων έχουν εκδοθεί στο Μαρμάρι και στην ευρύτερη περιοχή Καρύστου και Καφηρέα, ενώ η τοπική κοινωνία παραμένει ουσιαστικά στο σκοτάδι και το θέμα φαίνεται να αφορά πλέον μόνο μερικούς ιδιοκτήτες γης. Αυτό γίνεται γιατί κάποιοι, για δικούς τους λόγους, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από την ουσία του προβλήματος.

Αυτό που έπρεπε με πείσμα και μεθόδευση να διεκδικηθεί δυστυχώς δεν έγινε και κανείς σήμερα δεν ξέρει αν οι στόχοι εξακολουθούν να είναι ίδιοι με όσα είχαμε ξεκάθαρα ορίσει το 2010, όταν βλέπαμε το θέμα ουσιαστικά και σφαιρικά σε όλες του τις προεκτάσεις. 

Η πρώτη και κύρια προϋπόθεση για τη νόμιμη διασφάλιση της ιδιοκτησίας γης στην περιοχή μας είναι η υπαγωγή της νότιας Εύβοιας στις εξαιρέσεις του άρθρου 62 του νόμου 998/79 όπως έγινε για την Κρήτη, τα Κύθηρα, τα Επτάνησα, τις Κυκλάδες, δηλαδή όλες οι περιοχές που προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος με Πρωτόκολλα και Συνθήκες και όπου δικαιωματικά ανήκει η Εύβοια που προσαρτήθηκε στο ελληνικό κράτος με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου.

Αν η Εύβοια υπαχθεί στον προαναφερόμενο νόμο δεν θα υφίσταται πλέον κανένα πρόβλημα για τις ιδιοκτησίες γης και ο κάθε επενδυτής θα συναλάσσεται απευθείας με τον ιδιοκτήτη.
Εκτός όμως από την ιδιοκτησία γης υπάρχει και ένα άλλο αγαθό που κινδυνεύει και πρέπει πάση θυσία να διασφαλιστεί, δηλαδή η ΑΞΙΑ αυτής της γης. Εφόσον ισχύει ο νόμος 3377/2005 (άρθρο 19 παρ.2) ακόμα και να υπάρξει αναγνώριση της δασικής έκτασης ως ιδιωτικής η τιμή της γης θα είναι εξαιρετικά χαμηλή, δηλαδή η αντικειμενική αξία που ορίζει το δημόσιο. Επομένως πρέπει ΑΜΕΣΑ να συντονιστεί ο αγώνας προς την υπαγωγή της Εύβοιας στον νόμο 998/79 για να μπορέσουν οι ιδιοκτήτες να καθορίζουν και την τιμή της γης τους και να είναι οι περιουσίες τους πραγματικά αξιοποιήσιμες και όχι να τις παίρνουν οι εταιρείες κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί.
Πιστεύω πώς και ο Γιώργος Σαραβάνος και ο Κώστας Καλλιανιώτης, οι επικεφαλής των Συλλόγων Ιδιοκτητών γης, θυμούνται πολύ καλά όσα λέγαμε και διεκδικούσαμε το 2010. Μια ματιά στο έγγραφο που σαν δήμαρχος Στυρέων τότε είχα στείλει προς όλους, υπενθυμίζει όσα ίσως έχουν ξεχαστεί.

Ομως για να επιτευχθούν αυτά δεν αρκεί να μαζεύονται εκπρόσωποι του δήμου και των φορέων έξω από τα δικαστήρια κάθε φορά που εκδικάζεται μια αγωγή. Αυτές είναι καλές ενέργειες και δηλώνουν τη βούληση της κοινωνίας αλλά δεν αρκούν. 

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καρύστου με Ειδικό Ψήφισμα, όπως είχαν κάνει οι πρώην δήμοι, οφείλει να ζητήσει άμεσα από τις αρμόδιες αρχές την υπαγωγή της νότιας Εύβοιας στις εξαιρέσεις του άρθρου 62 του νόμου 998/79 και να το απαιτήσει από τους βουλευτές του νομού, ενέργειες που δυστυχώς μόλις τις τελευταίες μέρες έκανε, αφήνοντας πολύτιμο χρόνο 15 μηνών να περάσει χωρίς να διεκδικήσει το αυτονόητο. Μόνο με τον τρόπο αυτό θα διασφαλιστεί ταυτόχρονα η ιδιοκτησία αλλά και η αξία της γης και θα πάψει επιτέλους και η ταλαιπωρία των ιδιοκτητών που άλλοτε πληρώνονται και άλλοτε όχι από τις εταιρείες.     

Είναι αυτονόητο φυσικά ότι σε τέτοιες περιπτώσεις μια Δημοτική Αρχή οφείλει να διεκδικεί το μεγαλύτερο ώφελος για τον τόπο και τους πολίτες της μέσω του θεσμικού της οργάνου που είναι το δημοτικό συμβούλιο και να μην παρεμβαίνει υπέρ συγκεκριμένων εταιρείων.

Παράλληλα η Επιτροπή Αιολικής Ενέργειας που έχει συσταθεί στο Δήμο πρέπει επιτέλους να ενεργοποιηθεί και να λειτουργεί συλλογικά γιατί κάθε μεμονωμένη κίνηση δίνει αφορμή για δυσάρεστα και ίσως όχι αδικαιολόγητα σχόλια. Επίσης απαραίτητη είναι η συνεργασία της Επιτροπής με τον ΣΠΠΕΝΚ που είναι ο μοναδικός αγωνιζόμενος περιβαλλοντικός σύλλογος της περιοχής. Δεν μπορούν να τον αγνοούν σαν να αφορά μόνο κάποιους η υπόθεση των αιολικών επενδύσεων στην νότια Εύβοια και όχι ΟΛΟΥΣ μας.
Παράλληλα να αναζητηθεί η συνεργασία με κάθε αρμόδιο φορέα της Εύβοιας που μπορεί να στηρίξει το αίτημα για την υπαγωγή στο άρθρο 62 του νόμου 998/79 (Περιφέρεια, ΠΕΔ κλπ).

Καιρός είναι επίσης να καταρτίσουν επιτέλους ένα πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής αυτής και να μιλήσουν ανοιχτά στον κόσμο για τις προοπτικές και τις εξελίξεις στην νότια Εύβοια σχετικά με τα νέα αιολικά πάρκα καθορίζοντας από τώρα και τις ενέργειες που θα κάνουν σε περίπτωση που οι 20 όροι που έχουν τεθεί δεν γίνουν σεβαστοί από τις εταιρείες. Τόσες άδειες έδωσε ήδη η ΡΑΕ για το Μαρμάρι και πρόκειται να ξεκινήσουν οι επενδύσεις. Σέβονται το περιβάλλον οι επενδύσεις αυτές; Με ποιο τρόπο θα αντιδράσει η Επιτροπή αν οι εταιρείες δεν υπογειοποιήσουν τις γραμμές μεταφοράς ρεύματος; Θα κλείσουν οι δρόμοι; Η γέφυρα της Χαλκίδας; Θα πάρουν τις καραμπίνες ν' ανέβουν στα βουνά; Θα σηκωθεί η Καρυστία στο πόδι; Ποιοί είναι οι βασικοί στόχοι αυτής της Επιτροπής και πώς αυτοί θα επιτευχθούν; Σε καμιά περίπτωση ατομικά συμφέροντα δεν μπορούν να καθορίζουν τις τύχες ολόκληρης της νότιας Καρυστίας.

Καμμιά ολιγωρία δεν επιτρέπεται πλέον. Η νότια Καρυστία ζει τη δική της ώρα μηδέν και απαιτεί άμεσες και ουσιαστικές ενέργειες και συντονισμένες κινητοποιήσεις ώστε και οι ιδιοκτήτες γης να διασφαλίσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους και το περιβάλλον σαν δημόσιο αγαθό που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας να προστατευθεί από αυθαίρετες παρεμβάσεις στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης !!!

Σοφία Μούτσου 

τ. Δήμαρχος Στυρέων