Ηρωες και σταυραετοί των Στύρων

Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα....φορτισμένη...γεμάτη μνήμες που ματώνουν κάθε φορά .....

Καθώς πέφτει το βραδάκι όλα γίνονται πιο γλυκά και μπαίνουν πάλι σιγά σιγά πίσω στη θέση τους οι αναμνήσεις απ΄ την τραγική ώρα της 23ης Ιουλίου 2007 για να γίνουν σε λίγο εικόνες στο χαρτί ....
Θα αποτυπωθούν τα γεγονότα που έζησα από κοντά, βήμα βήμα.....
Γιατί έτσι πρέπει πια ...... ύστερα από έξι χρόνια που δεν μίλησα ποτέ γι' αυτά, τουλάχιστον στο βάθος και το πλάτος που θα ήθελα. Τα κράτησα μέσα στην ψυχή μου σαν πολύτιμο μυστικό...εικόνες τραγικές, σκέψεις, συναισθήματα που δεν μοιράστηκα ποτέ με κανέναν ...
Τώρα είναι ώρα να τα μοιραστώ με τους άλλους γιατί έτσι μπαίνουν πια στην πραγματική τους διάσταση και γιατί κι εγώ τώρα μόνο μπορώ να το κάνω ...
Για έτσι μόνο, ίσως, μάθουν όλοι να στέκονται με σεβασμό στα ίδια τα γεγονότα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και κυρίως δεν επιδέχονται κανενός είδους καπηλεία...από κανέναν.... 

Οσα θυμάμαι κι όσα δεν θα ξεχάσω ποτέ μέχρι την τελευταία ώρα της ζωής μου, τα αφιερώνω στην ελπίδα που γεννήθηκε στο προσωπάκι του δίχρονου Γιάννη Χατζούδη που γνώρισα σήμερα, το νεώτερο βλαστάρι αυτής της οικογένειας, τον ανηψιό του ανθυποσμηναγού Γιάννη Χατζούδη που μαζί με τον σμηναγό Δημήτρη Στοϊλίδη χάθηκαν μπροστά στα μάτια μου πριν έξι χρόνια σαν σήμερα στον ουρανό των Στύρων, ήρωες και σταυραετοί !!!

Δεν είναι μέρα για τίποτ' άλλο, μόνο για περισυλλογή !!!