Ο μαχητής στην τύφλα του τα βλέπει όλα ωραία
Η ανάρτηση αυτή μπαίνει για 4η φορά. Κάθε φορά γίνεται και πιο επίκαιρη. Κάθε φορά την καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι... Η ιδέα μου δόθηκε από το ποίημα του Coleridge "the spleeping fighter" . Η ελεύθερη διασκευή μου ταιριάζει σε κείνον που το παίζει ...και πολύ "μαχητής" αλλά κατά βάση είναι ένα ανθρωπάκι που ζει στο ψέμα και στον αυτοθαυμασμό...............μέχρι που ξυπνάει απότομα μια μέρα.................... και "η ραγισμένη του μαγκιά ξεφτίζει πια μοιραία".... *********** Δύσκολο πράγμα να το παίζεις μαχητής. Δουλειά σκληρή και χωρίς ΙΚΑ. Να σου ζητούν "τον ταύρο απ' τα κέρατα" όλη την ώρα; Τι διάολο γέμισε ο κόσμος ταύρους πια; Η μήπως απαιτητικούς απείθαρχους ανθρώπους που δεν σ΄αφήνουνε ποτέ στην ησυχία σου; Ολο προβλήματα η ζωή του μαχητή. Να πας εδώ, να πας εκεί, να φτιάξεις, να μπαλώσεις, να μαζέψεις, να πιεις κανά ποτό, να παίξεις καμμιά πρέφα στο πίσω το δρομάκι που δε βλέπουνε οι δούλοι σου μη γίνεις και ρεζίλι ολ