Για την καλύτερη κατανόηση όσων αναλύονται παρακάτω θα πρέπει να πούμε εισαγωγικά ότι σύμφωνα με τον μεγάλο γλωσσολόγο Γ. Χατζηδάκι (1848-1941), τον θεμελιωτή της επιστήμης της γλωσσολογίας στην Ελλάδα, τα ιδιώματα της νεοελληνικής γλώσσας διακρίνονται σε βόρεια και νότια. Τα βόρεια μιλιούνται πάνω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζει ο Κορινθιακός κόλπος με τη Μικρά Ασία. Τα νότια ιδιώματα μιλιούνται από την ίδια γραμμή και κάτω μέχρι την Κύπρο. Χαρακτηριστικά των βόρειων ιδιωμάτων είναι : 1)η αποβολή των άτονων φωνημάτων "ι" και "ου": γρουν' <γουρούνι, τς μάνα τς <της μάνας της, και 2)την τροπή των άτονων φωνημάτων "ε" και "ο" σε "ι" και "ου" αντίστοιχα : τόπους <τόπος, έρχιτι <έρχεται. Τα νότια όμως ιδιώματα έχουν συντηρητικό φωνηεντισμό. Υπάρχει ακόμα και μια τρίτη κατηγορία, τα ημιβόρεια ιδιώματα, ιδιώματα δηλαδή που, ενώ βρίσκονται στην περιοχή των βόρειων ιδιωμάτων, δεν παρουσιάζουν ένα από τα βασικά σ...
Σήμερα, Μεγάλη Τρίτη ψάλλεται στην εσπερινή ακολουθία το περίφημο τροπάριο της Κασσιανής... "Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή...." Διαβάζοντας ξανά και ξανά τον ύμνο και σκεπτόμενη τι ήταν εκείνο που τον ενέπνευσε και τον άφησε παρακαταθήκη στους αιώνες, αναλογίζομαι ότι ίσως αυτός ο ύμνος είναι το ρέκβιεμ όλων εκείνων που "ηχηθέντες κρότον τοις ωσίν τω φόβω εκκρύπτονται", όλων εκείνων δηλαδή, που τρομάζουν στην καταιγίδα του μεγάλου έρωτα και επιλέγουν την ανιαρή σφάλεια μιας πρόσκαιρης νηνεμίας που τελικά κάθε άλλο παρά στην ευτυχία τους οδηγεί.... Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή..... Πόσο, αλήθεια, γνωρίζουμε την αληθινή ιστορία αυτού του υπέροχου τροπαρίου που είναι γραμμένο από μια σπουδαία ποιήτρια και λογία της εποχής της την βυζαντινή αρχόντισσα και μετέπειτα μοναχή Κασσιανή; Πόσο γνωρίζουμε την ιστορία αγάπης της Κασσιανής με τον αυτοκράτορα Θεόφιλο και τις πολιτικές και ιστορικές συνέπειες από αυτή την λανθασμένη επιλογή να μην...
"Είπαμε, το πρώτο μπάνιο το κάνουμε του Αγίου Πνεύματος" μας έλεγε η γιαγιά μου η Κασσιανή μόλις πιάνανε οι ζέστες κι αρχίζαμε να καταβρεχόμαστε με τα ποτιστήρια στον κήπο και λυσσάγαμε πότε θα κατέβουμε στη θάλασσα επιτέλους. Κι εμείς πια δεν είχαμε άλλο βιολί κάθε μέρα πότε θα έρθει το Αγιο Πνεύμα στο σπίτι μας να πάμε στη θάλασσα κι η γιαγιά μου η Κασσιανή απελπιζότανε που ήμαστε τόσο χαζοί και λέγαμε βλακείες αλλά τι να κάνει; Να μας πνίξει στη μπανιέρα δε γινότανε γιατί πολύ μας αγαπούσε αλλά άμα δεν ξέραμε κάτι πράματα που ήξερε αυτή σαν αυτό το άγιο πνεύμα τα έβαζε με τη μάνα μου που δεν μας έδινε λέει χριστιανική ανατροφή αλλά μας έκανε όλα τα χατήρια και μας χάλαγε κι αυτή της απαντούσε "τι λέτε μητέρα μικρά παιδιά είναι πού να ξέρουν περί Αγίου Πνεύματος" και δώστου μας χαϊδολογούσε χωρίς να μας εξηγεί περί αυτού του πνεύματος που είχε αγιάσει και ήτανε κάτι σαν περιστέρι αλλά όχι ακριβώς απ' ότι είχα καταλάβει. Και πάντα μετά από αυτές...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας