Ο Θεός αγαπάει τον νοικοκύρη !

-
Εκτός από τον γνωστό κλέφτη (όχι τον Αλή μπαμπά, τον άλλον) της παροιμίας ο Θεός αγαπάει τον νοικοκύρη ! 
Και επειδή τον αγαπάει ο Θεός τον νοικοκύρη του στέλνει (εξ ουρανού) όσα του χρειάζονται για να τρίψει στη μούρη των κακών ανθρώπων όσα πρέπει !!
Στον ουρανό τα γύρευα και στη γη τα βρήκα χτες κάτι εξαιρετικά έγγραφα και απ' ότι διαπιστώνω θα γελάσει κάθε πικραμένο χείλι τελικά. 
Δεν έλεγα πριν λίγες μέρες για τη στάμνα που πάει πολλές φορές στη βρύση και μια φορά σπάει; Εεεεε έσπασε !
Τι καλά που μπήκε το 2012 !!! Πρώτα μου έτυχε το φλουρί της βασιλόπιττας, μετά ήρθαν τα έγγραφα (όπως λέμε ύστερα ήρθε ο έρωτας) !  
Η τελευταία φορά που μου έτυχε το φλουρί ήταν το 2006, χρονιά της εκλογής μου ως δήμαρχος !!!
Οσοι ήταν στο δημοτικό συμβούλιο Στυρέων τότε θα το θυμούνται, δεν μπορεί ! Θα θυμούνται και την κουβέντα που είχα πει τότε, πόσο προφητική αποδείχτηκε !!!

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλια σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ντοπιολαλιά της Κύμης και της Καρύστου

-
Εικόνα
Για την καλύτερη κατανόηση όσων αναλύονται παρακάτω θα πρέπει να πούμε εισαγωγικά ότι σύμφωνα με τον μεγάλο γλωσσολόγο Γ. Χατζηδάκι (1848-1941), τον θεμελιωτή της επιστήμης της γλωσσολογίας στην Ελλάδα, τα ιδιώματα της νεοελληνικής γλώσσας διακρίνονται σε βόρεια και νότια. Τα βόρεια μιλιούνται πάνω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζει ο Κορινθιακός κόλπος με τη Μικρά Ασία. Τα νότια ιδιώματα μιλιούνται από την ίδια γραμμή και κάτω μέχρι την Κύπρο. Χαρακτηριστικά των βόρειων ιδιωμάτων είναι : 1)η αποβολή των άτονων φωνημάτων "ι" και "ου": γρουν' <γουρούνι, τς μάνα τς <της μάνας της, και 2)την τροπή των άτονων φωνημάτων "ε" και "ο" σε "ι" και "ου" αντίστοιχα : τόπους <τόπος, έρχιτι <έρχεται. Τα νότια όμως ιδιώματα έχουν συντηρητικό φωνηεντισμό. Υπάρχει ακόμα και μια τρίτη κατηγορία, τα ημιβόρεια ιδιώματα, ιδιώματα δηλαδή που, ενώ βρίσκονται στην περιοχή των βόρειων ιδιωμάτων, δεν παρουσιάζουν ένα από τα βασικά σ
Διαβάστε περισσότερα

O Θούριος του Ρήγα Φεραίου

-
Θούριος Ρήγας Φεραίος Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά, να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά; Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς; Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή. Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά; στοχάσου πως σε ψένουν, καθ' ώραν στην φωτιά. Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής. Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει, κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει. Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής. Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί, σκοτώθηκαν κι αγάδες, με άδικον σπαθί. Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί, ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά αφορμή. Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν, να κάμωμεν τον όρκον, επ
Διαβάστε περισσότερα

"Οία η μορφή τοιάδε και η ψυχή"

-
Εικόνα
Δεν υπάρχει πιο αισχρό είδος ανθρώπων από κείνους που σήμερα βρίζουν χυδαία αυτόν που χτες έγλυφαν με ιδιαίτερο ζήλο ..... (μέχρι παρεξηγήσεως, δηλαδή).   Από το στόμα του κόρακα, βέβαια, "κρα" θ' ακούσεις, λέει η παροιμία. Σε ποιόν αναφέρομαι; Η σε ποιάν;  Οποιος/α αισθάνεται ότι τον/την αφορά ..... μέσα έπεσε !!!! Τους ανθρώπους παιδί μου θα τους κοιτάς στο σουλούπι, έλεγε η γιαγιά μου, γιατί όπως είναι το σουλούπι τους θάναι και η ψυχή τους.
Διαβάστε περισσότερα